Kierując się od głównej bramy przejeżdża się przez pierwszą strefę. Po lewej stronie jednopiętrowy budynek sztabu, gdzie mieściło się dowództwo oraz mieszkania zołnierzy.

Naprzeciwko sztabu parterowy budynek kina z mozaiką w środku. Obok kina altana wypoczynkowa. Za sztabem w lewo prowadzi droga boczna, która doprowadza najpierw do budynku sauny, a następnie do pola ćwiczeń. Kawałek dalej znajdował się chlew, w którym hodowano świnie. Jadąc prosto drogą główną mija się pierwszy płot pod napięciem i dwa budynki wartownicze, tutaj rozpoczyna się druga strefa obiektu. Po lewej stronie schron dowodzenia. Po prawej kotłownia wraz z niewielką wieżą ciśnień. W trzeciej strefie garaże na pojazdy (po 15 pojazdów w 3 rzędach), budynki wartownicze, transformator oraz magazyn paliw. Aby dojechać do garaży należy na rozwidleniu głównej drogi skręcić w prawo. W garażach przechowywano pojazdy transportowe oraz strażackie. Na rozwidleniu dróg jadąc w lewo mijamy kolejny płot pod napięciem oraz bramę wjazdową doprowadzającą do 3 strefy. Naprzeciw tej bramy znajduje się bunkier atomowy. Ściana frontowa pomalowana w charakterystyczne drzewa. Tuż przed dwa kioski wartownicze oraz wiata maskująca i ułatwiająca wyciąganie głowic z bunkra. Po bokach bunkra dwie rampy wyładunkowe oraz niewielkie kryte ziemią magazyny. Także garaże w których zamiast pojazdów umieszczono ekrany, ławki oraz odbywały się szkolenia.

Jest to jednopiętrowy budynek maskowany ziemią i porośnięty drzewami. Ściana zewnętrzna została pomalowana w charakterystyczne drzewa.

Wyposażony w dwa wejścia, większe pośrodku służyło dla pojazdów, mniejsze po prawej służyło ludności.

Na parterze znajdowały się liczne pomieszczenia, nie zabrakło też toalety. Drzwi zewnętrzne znacznej grubości od strony wewnętrznej z namalowanym ostrzeżeniem.

Aby dostać się do hali, w której przechowywano broń trzeba było pokonać jeszcze 3 wrota, z których dwa mniejszej grubości, ostatnie (te do głównej hali) były takie same jak zewnętrzne.

Na wypadek braku prądu drzwi można było otworzyć przy pomocy korb zamontowanych wewnątrz obiektu. Ściana końcowa mniejszej grubości stanowiła wyjście ewakuacyjne. Należało ją przebić aby wydostać się z magazynu.

Na pierwszym piętrze znajdowała się kotłownia, urządzenia wentylacyjne, magazyn masek oraz łącznica telefoniczna. Na górę prowadziły blaszane schody.